Een vergelijk tussen 3 versies (uitvoeringen) van Wish you where here van Pink Floyd (1975)
Van SACD is de cd laag gebruikt.
CD #1 (SBM)
Jaar: 1994
Label: Columbia; Legacy
Cat.nr. CK 53753
Link: https://www.discogs.com/release/1891331-Pink-Floyd-Wish-You-Were-Here
Opmerking: Super Bit Mapping (SBM); 24K Gold Plated CD; CD is eenmalig bewerkt met Finyl en is aan de buiten- en binnenrand gegroend.
Mastered by Doug Sax; James Guthrie; Gavin Lurssen
CD #2 (Discovery Box)
Jaar: 2011
Label: EMI
Cat.nr. 50999 028945 2 2 (album); 50999 0 82613 2 8 (Box Set)
Link: https://www.discogs.com/release/3146262-Pink-Floyd-Discovery
Opmerking: Album 9 uit de Box Set “Discovery”
Mastered by James Guthrie; Joel Plante
CD #3
Jaar: 2016 (2018)
Label: Analogue Productions; Pink Floyd Records
Cat.nr. PFR25; 19075810342
Link: https://www.discogs.com/release/33666111-Pink-Floyd-Wish-You-Were-Here
Opmerking: SACD;
Mastered by (5.1 Surround Mix) James Guthrie; Joel Plante; (Stereo) Original Mix from the album*
*Het is volkomen onduidelijk, en we hebben geen mogelijkheid om na te gaan, of de originele 1975 mix is gebruikt of de mix van 2011 van hetzelfde team (lees: de Discovery Box Set mix).
Volgorde van de test: 1-2-3-1-3-2
Beluisterde song: Nr. 2 Welcome to the Machine
CD #1 (SBM), de details van de (synth) effecten zijn ogenblikkelijk fantastisch, het laag klinkt mooi stabiel en strak, de akoestische gitaar klinkt mooi helder en de stem klinkt mooi. Robin omschrijft het als “bloemen die openspringen.” Het album zet een mooi stereobeeld neer met effecten links en rechts, diep en volle klanken, en het geluidsbeeld vult de kamer, je kijkt er echt in alsof het een 3D beeld is. Helemaal aan het einde komt de ‘hoofdpersoon’ na een korte rit met een futuristische auto of lift nog in een ruimte waar pratende stemmen zijn, deze stemmen klinken levens echt. Dat belooft wat voor de andere twee cd’s…
CD #2 (Discovery Box), de effecten zijn hier duidelijk minder diepgaand en vlak. De akoestische gitaar klinkt dramatisch dof. De stem is soms wat hollig en duidelijk minder goed verstaanbaar, zeker aan het einde van de zin “It’s alright we know where you’ve been.” Het woordje ‘been’ valt op alle drie de opname wat weg, maar is op cd #1 (SBM) toch nog goed te verstaan. Alles klinkt op deze 2011 versie uit de Discovery box futloos en ronduit slecht. Even een zijspoor: We hebben er op dit moment nog wel niet over geschreven (dat komt vast nog wel) maar ook met het Ummagumma album zijn de verschillen dramatisch groot tussen de uitvoering in de Discovery Box en de gewone EMI CD-uitvoering van 1994, maar dat terzijde. Terug naar Wish you where here, de op cd #1 zo mooiklinkende effecten klinken op deze versie ronduit ‘plastic’ (ook zijn de pratende stemmen aan het einde van het nummer totaal niet echt te noemen), en in de muziek zit totaal geen beleving. Er is veel opgepompt laag en weinig mooi stereo beeld. Zou CD #3 dan beter zijn?
CD #3 (Analogue Productions), De effecten zijn ietsje beter dan op CD #2 (Discovery Box) maar verre van optimaal en op sommige momenten zelfs dof te noemen en staat veraf van de kwaliteit van CD #1 (SBM). De stem klinkt vlak, de akoestische gitaar dof, ook hier is gepompt laag in overvloed, en het klinkt ‘verkrampter’ dan op CD #1. Deze uitvoering (CD #3) onderscheid zich door vlak in het hoog te zijn. De details klinken ook dof en futloos. De pratende stemmen aan het einde klinken ook hier niet echt. Het klinkt echt beklemmend ten opzichte van CD #1.
Conclusie
Als we na CD #3 CD #1 weer draaien is dat een hele verademing, het klinkt ruimt, fris en sprankelend. Het zou ons niet verbazen als men gewoon de 2011 versie van de Discovery Box heeft gebruikt als uitgangspunt voor de CD #3 uitvoering. De verschillen tussen CD #2 en CD #3 zijn niet zo heel groot, de verschillen tussen deze twee en CD #1 zijn dan weer heel groot in het voordeel van de SBM-uitvoering.
Na nu enkele tests gedaan te hebben met de Analogue Productions albums moeten we toch tot onze grote spijt concluderen dat ze zeker niet altijd de lof verdienen die ze in zoveel bladen en online krijgen toebedeeld. Dat valt ons echt vies tegen. Op z’n best leveren ze wisselvallige SACD-producties. Je hoopt natuurlijk altijd dat je met zo’n aanschaf een beter en mooier product in huis haalt, maar dat is duidelijk niet altijd het geval. Anderzijds, als je niks hebt om ze mee te vergelijken kunnen het natuurlijk prima aanschaffen zijn – en dat is het lullige.